به گزارش پایگاه خبری دیدگاه اقتصادی،
آرمان ملی آنلاین – کار درست در روند و مسیر اشتباه به تعبیری همان کار غلط به حساب میآید. بر همین اساس اگر رویکردها و روندها متناسب با خرد عمومی جامعه امروز ایران که به تعبیری به واسطه فناوری و تکنولوژی تابعی از نظم جهانی شدهاند، نباشد، در فرآیند زمان مصداق نقطه از سر خط خواهند شد. بعد از پیدایش اسلام و گسترش اسلام، دادههای تاریخی صعود و سقوطهای زیادی را به تصویر کشیده است. مدیران باید درک و شناخت صحیحی از زمان، حرکت زمان و قدرت اجبار زمان داشته باشند در غیر اینصورت کارهای درستشان نیز ممکن است در روندهای اشتباه، غلط معنی و مفهوم پیدا کند و نتیجهای متفاوت از نتایج قدرت اجبار زمان کسب شود. بر همین اساس نتایج تقابل سنت و تجدد، خود بیانگر واقعیتهای پیدا و پنهان جامعه امروز است. نکته مهم و کلیدی این است نه سنتها از بین رفتنی است و نه میشود از دادههای قدرت اجبار زمان یا همان تجدد، نوگرایی و نوزایی چشم پوشید. مدیران اگر در نقطه تعادل واقعیتهای امروز نایستند و اندیشه و عملکردشان دربرگیرنده توامان سنت و تجدد نباشد، نمیتوانند مدیریت صحیح کنند و هر آنچه در رابطه با رشد، پیشرفت و توسعه بر زبان جاری میکنند، به اصطلاح فقط رزمایش کلامی است و در واقعیت رضایت جامعه را تامین نخواهد کرد. هنر مدیریت صحیح این است توامان هستها و نیستها باید مورد توجه قرار بگیرد. بنابراین در فضایی که فناوری و تکنولوژی تمام واقعیتهای پنهان جوامع را، در معرض دید عموم قرار داده، مسئولان مملکت بهتر است تصمیمسازی و تصمیمگیریهایشان متناسب با قد، قواره و مختصات واقعی جامعه امروز باشد. تعمیم دادن هر گونه فضایی، به کل جامعه یک تکنیک و تاکتیک غلط و اشتباه است. برای مثال دادههای تاریخی بیان میکند هر آنچه در زمینه علم و پیشرفت علم در دوره خلفای عباسی یعنی هارونالرشید و مامون از طریق فن ترجمه و… تبدیل به دستاورد شده بود در دوره متوکل عباسی بر باد رفت و به تعبیری عصر طلایی علم به عصر افول و سکون مبدل شد. پس تصمیمسازی، تصمیمگیری و عملکرد مسئولان، میتواند روشنایی و تاریکی تولید کند. پس باید پذیرفت کار درست در روند و مسیر اشتباه، فقط هزینهزاست و هیچ سودی در فرآیند زمان تولید نخواهد کرد.